Dodentocht ... 100km voor Spaanse Honden In Nood

Tijdens de wandeling van vandaag, besloot mijn ventje de Dodentocht te Bornem mee te lopen. Hij zal de 100 km proberen uit te lopen voor het goede doel... Sponsors gezocht!

Vrijwilliger zijn, geeft een uniek gevoel!

Ik kreeg volgende tekst per mail van collega Helena... en het is zo waar!

Het luidt:

Vrijwillig zijn...

Is vrijwillig, maar niet vrijblijvend

Is verbonden, maar niet gebonden

Is onbetaalbaar, maar niet te koop

Is positief denken, is positef doen

Met als enige doel...

voor jezelf en voor de andere

Een goed gevoel!

Dank aan al mijn collega's vrijwilligers voor de afgelopen drie jaar.

Momenten van intense emoties heb ik meegemaakt.

Ik heb geleerd wat echte vriendschap en steun is.

We werken allemaal zeer hard voor hetzelfde...een betere wereld voor onze honden.

Onze honden zijn als onze kinderen, we moeten ze beschermen.

Samen zijn we sterk!

Vele knuffels xxx

Betrapt!

Eigenlijk heb ik zoveel andere dingen te doen... voila nu zit ik hier te prullen aan een eigen blog...goed bezig!

Oprichting van een nieuwe naaiclub

Een reservelijst werd aangemaakt door een andere naaiclub en werd mij overhandigd.
Een voor één kregen de dames een mailtje.
Katleen stelde al gauw een doodle voor en het resultaat was dat we gisteren met19 personen samenkwamen in het stukcafé. 10 waren afwezig... onze reservelijst telt al 29 geïnteresseerden...

Al gauw was duidelijk dat iedereen snel de oprichting van het clubje wou.

Vandaag heb ik de zaal geboekt.

Dinsdag 5 april om 19u gaan we van start.

De sfeer zat er gisteren in, heel veel enthousiasme... allemaal spontane en creatieve dames.

Help... ik kijk er zo naar uit...

Nu nog een poll om de juiste benaming voor ons clubje te vinden.

Ik hoop dat we een hechte groep worden, van echte vriendinnen die elkaar heel veel bijleren zonder pretentie...

Een nieuwe uitnodiging?

Meen je dat nu echt?  Een nieuwe markt? Maar dat is al over 2 weken... We sprongen weer achter onze machines, die we amper voor een dag aan d kant hadden gezet.
Een nieuwe shoppingsessie bij Maxbloch... Leuke kleuren, leuke stoffen... Weer 2 volle zakken...
Er bleef ons amper een week over om de aangekochte stof te verwerken ... We hebben elke vrije moment achter onze machines doorgebracht en zo reden we met een volle auto naar Olen.

Dit was het resultaat, een winkeltje boordevol tasjes en andere hebbedingetjes:
http://www.slide.com/s/4aNXBRlr5j_n3y7u4QBySZ1Fz4sSDXgR

Mijn verhaal kreeg een vervolg...

In december bracht mijn collega Kristel een zelfgemaakte handtas en berette.  Ze had dat zeer mooi gemaakt en noemde zichzelf een beginneling, nochtans wat ze maakte was geslaagd. Zij vond dat ik dat ook kon en daarom vroeg ze mij of we wat samen konden naaien..
Een mooi compliment, proberen waard, dus gingen we maar eens shoppen... Maxbloch was onze eerste stoffenshopping... We kwamen thuis met 2 grote zakken vol leuke stoffen... We zouden vanalles maken en vonden onze inspiratie in de boeken van Tilda en op de site van Amy Butler... Maar daar bleef het niet bij!

Kristel haar zus zou een hobbymarkt organiseren en Kristel vond dat we ons moesten inschrijven... Vanaf januari zijn wij non-stop beginnen naaien aan handtassen, pennenzakken, linnentassen, toiletzaken, broches enz... Onze dead-line 6 maart kwam steeds dichterbij...

6 maart was het zover, onze eerste Hobbymarkt... en de twijfes die we hadden, waren snel vergeten, we kregen hopen complimenten en toch zijnwe beginners... Naailes hadden wij nooit gevolgd...

We hebben fouten gemaakt, gevloekt, werken opzij gelegd, erover nagedacht, gebrainstormd, getekend en geknutseld, en zijn beste tevreden van de resultaten.

6 maart om niet te vergeten!

Ontdekking...

Tijdens een knutselnamiddag ontdekte ik dat ik graag creatief bezig ben. Daarom gaf ik me ook op om leuke spulletjes te naaien voor de komende kerstmarkten waar Shin met haar winkeltje zou staan.
Zo maakte ik honden, tochtrollen en kussens:
(foto's volgen)